استراتژی، برنامه‌ریزی و تزریق نقدینگی راه علاج استقلال

سومین مدیر عامل استقلال در یک سال گذشته نیز از این تیم استعفا داد تا تیمی که در دهه قبل تنه به تنه الهلال عربستان در بهترین تیم‌های آسیا می‌زد، شرایط بدی را سپری کند. استقلال که بعد از پنج قهرمانی پیاپی سرخ‌ها لیگ بیست و یک را با بیلانی تاریخی به نام خود زد، فصل بیست و دوم را با شرایطی سخت‌تر از یک تیم قهرمان آغاز کرد. رفتن مجیدی از این تیم، فشار هواداران برای انتخاب سرمربی و خرید‌های خوب رقیب همیشگی آن‌ها باعث شد تا مدیرعامل وقت باشگاه در شرایطی که زمان خیلی کمی برای بستن تیم داشت با عوض کردن بازی و پیشنهاد‌های هنگفت، نه تنها بازیکنان تاثیرگذار را در تیم نگه دارد، بلکه با دو خرید تاپ لحظه آخری قهرمان قصه پردرد غصه‌های این روز‌های استقلال شود. 

آجورلو بعد از مدتی با تصمیم وزارت از باشگاه رفت تا بار مشکلاتی که خودش برای استقلال به وجود آورده بود به آیندگان منتقل شود. حضور فتح الله زاده با ورود خصوصی سازی به بعضی از تصمیمات این تیم، فتح الله زاده محبوب را هم از عرش به فرش رساند تا حجت کریمی سردمدار تیمی شود که از لیگ قهرمانان آسیا کنار رفته بود و سید یک را به رقیب در یک قدم قهرمانی سپرده بود. بدهی زیاد باشگاه و خطر بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی تیم، کریمی را با تلفن وزیر به منابع مالی بانکی اقساطی رساند تا مشکلات مالی باشگاه در کوتاه مدت حل شود و به آینده انتقال یابد، آینده‌ای که قرار نبود به خواب ابدی فرو برود و خیلی زود فرا رسید و این بار یقه حجت کریمی را گرفت تا سومین مدیر عامل باشگاه هم قربانی نبود استراتژی و برنامه‌ریزی باشگاه و تصمیمات لحظه‌ای شود. فشار هواداران برای قرارداد مجدد با مهدی قایدی و محمد محبی دو ستاره بزرگ تیم علی‌رغم مبالغ سنگین خرید تا سهم بازیکن به همراه قرارداد‌های سنگین با بازیکنان قبلی از جمله دو خارجی تاثیرگذار باشگاه و بدهی‌های کلان تیم بابت تسهیلات اخذ شده و هزینه‌های جاری استقلال دورنمای این تیم را علی‌رغم مسکن‌های لحظه‌ای وزارت به شدت خاکستری کرده است.

آن چه که از صحبت‌ها می‌شود برداشت کرد، بدهی باشگاه به بازیکنان تیم در فصل گذشته بیش از ۳۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است، تیم برای فصل جاری حداقل به مبلغی به اندازه ۴۰۰ میلیارد تومان نیاز داردتا گوی رقابت را به تیم‌های دیگر برای قهرمانی نبازد و به این‌ها اضافه کنید سایر هزینه‌های سربار باشگاه را که عملا نشان می‌دهد، مدیر جدید این تیم در کوتاه مدت نیاز به مبلغ به اندازه ۱۰۰۰ میلیارد تومان در طول فصل دارد که حداقل ۵۰۰ میلیارد آن باید در کوتاه مدت تامین شود!

چه باید کرد، استقلال برخلاف رقیب در این فاصله از سهام باشگاه برخلاف عرف و رویه‌های جاری قانون تجارت برداشت کرده است و آهی در بساط برای باشگاه داری نمانده است. بخشی از درآمد‌های باشگاه بابت تبلیغات پیش خور شده است و تضمینی برای تزریق نقدینگی از منابع موجود وجود ندارد. املاک باشگاه در تضمین بانک قرار دارد و زیان انباشته شاید در آینده‌ای نزدیک فاجعه‌ای بزرگ را برای یکی از بزرگترین باشگاه‌های آسیا رقم بزند.

اینکه هوادار استقلال با بغض از عدم نگاه مدیریتی به باشگاه در تصمیم‌گیری‌های کلان وزارت صحبت می‌کند و خود را با باشگاه رقیب که ثبات بیشتری دارد قیاس می‌کند، کاملاً به حق است. چرا باید دفاتر مالی استقلال به صورت مستمر توسط حسابرس داخلی و یا مستقل وزارت و یا سازمان خصوصی سازی مورد تجزیه و تحلیل قرار نمی‌گرفت مطالبه به حق هوادارن تیمی است که ده درصد سهام این باشگاه را خریداری کرده‌اند و باشگاه بخشی از دارایی‌های آنهاست.

آقایان وزارت نشین، مردان خصوصی ساز به جای دفاع از تصمیمات با استوری و بیانیه، احترام هوادارانی که به این تیم عشق می‌ورزند و بخشی از دارایی خود را در این باشگاه به سهام تبدیل کرده‌اند، این بار بدون عجله مدیری را برای باشگاه انتخاب کنید که دارای استراتژی کوتاه مدت و بلند مدت برای رفع این مشکلات با برنامه ریزی مدون و کنترل هفتگی پروژه‌ها داشته باشد.

هوادار استقلال هم باید برای یک بار هم که شده، همراه با مدیریت آینده مستمر خوب تیم را به حال بی‌آینده ترجیح بدهد و این معضل بزرگ را در کنار مدیر منتخب و بازیکنان حل کند البته که مدیر منتخب راه سختی را با توجه به مشکل نقدینگی در باشگاه دارد.